Bu þiirimde, beni bana geri kazandýran Seni…; sana anlatýyorum….
Ayný, þarkýda söylendiði gibi ‘’boþluktaydým.’’ **Kapýldým gidiyorum bahtýmýn rüzgarýna** Bende kapýlmýþ, kendi þehrimi kendime, gurbet etmiþtim. Uzun kýþlar yaþamýþ, erememiþtim gençliðimin baharýna Cümlenin sonuna konan nokta gibi, her þeye pes etmiþtim.
Ve, yine, Orhan veli þiiri gibi ‘’umutsuzum.’’ **Aðlasam sesimi duyar mýsýnýz, mýsralarýmda** **Dokunabilir misiniz gözyaþlarýma ellerinizle** **Bilmezdim þarkýlarýn bu kadar güzel,** **Kelimelerinse kifayetsiz olduðunu** **Bu derde düþmeden önce…**
Ve bir gün; Sigaramýn kor ateþinde yalnýzca beyaz bir dumaný seçilirken, Ýnceden bir ýþýk süzüldü, anlamaya çalýþtým gözlerim kamaþýrken. Küçük alevdi gördüðüm muma benzeyen ve ardýnda birisini gizleyen Ne ses, ne nefes sadece bir ýþýktý bana doðru yavaþ, yavaþ ilerleyen.
Hafiften açýlmaya baþladý ýþýðý görünce kýsýlan gözlerim O ýþýðý tutan bir el gördüm yeterince yaklaþtýðýnda Bir korku sardý içimi ve titredi, artýk hissetmeyen dizlerim Oysa ki, þefkatli bir dost eliymiþ, anladým yüreðime dokunduðunda
Karanlýk, loþ bir ýþýða döndü ama aynýydý sessizlik Tanýmýyorduk biz bizi, vardý elbet güvensizlik Önce tanýþtýk sonrasýnda uzun, uzun konuþtuk Laf lafý açtýkça açtý olup biten ne varsa dertleþtik. Kaynaþtýk. O sendin… Benimle benim karanlýðýmý paylaþtýn Ve usanmadan dinledin üzüntülerimi yaþadýn Ýçerisi aydýnlanýyordu sanki her konuþmamýz da Sebebi mum deðil; Sebep! belli etmeden araladýðýn perde
Her sohbette daha da arttý güvenler Her güvende daha da aralandý perdeler Yavaþ, yavaþ yitirdi gizemini karanlýk Dost yüzün göründü çoðalýnca içerideki aydýnlýk.
Yetmedi, açtýn penceremi, azat ettin yalnýzlýðýmý Þen kahkahanla çýnlattýn odamý, yok ettin sessizliðimi, Öylesine güzel, öylesine ince ve öylesine tatlýydýn ki, Unutturdun karamsarlýðýmý, geri verdin bana benliðimi.
Baktým tutmak istediðim güzel ellerine, Elinde gördüðüm o ýþýk mum deðilmiþ. Bakýþlarýmý kaydýrdým tebessüm dolu gözlerine, Avuçlarýndan gözlerine, gözlerinden de bana yansýyan, Kocaman dost yürekmiþ.
Gün gelir; iþte o ayrýlýk rüzgarýna kapýlýrsak eðer, Demeyelim ki ‘’ yaþananlar bir masalmýþ ‘’ meðer Dostluðunu anlatýyor bak, üst üste konulmuþ bu cümleler, Cümleler ki gerçek ve sen yüklü, defalarca okumaya deðer,
Þiir tadýnda hatýra yaþatan güzel DOSTUM Ýyi ki varsýn … UNUTMA BENÝ Birol Yiðit 03.07.2010 / ALANYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
ressam-şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.