Kýtlama içsen, Toz þeker gönül koyar. Dostlarýn hüzünlenir, Aðyârla içtin sayar. Ýþte bu sebeplerden; Þu minval üzere içilmeli; Öyle demlemeli ki onu; Ýncecik, elif endamlý biri, Ýmrendirmeli kadim sefiri. Demi tam kývamýnda olmalý, Yirmi dört ayar.
Ne aðyâr üzülmeli. Ne dost hüzünlenmeli. Her damak zevkine uygun, Kývamýnda içmeli.
Onu senle beraber, Ýnce bellide ince düþünceli, Dostlar nûþ eylemeli. Vefa sayfasýný satýr satýr, Sözcük sözcük hece hece, Yâran ezber bilmeli. Çay ki dost meclislerinin, Aþüfte esmer dilberi. Her daim narin eller, Porselen demlikte demlemeli. Ýçenler bin dostluk namesini, Dinlemeli söylemeli… Ankara,06.09.2007 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.