Hortumun içindeydim
Sessizlik çökmüþtü
Ben vardým içinden gelen tek ses
Korktum aðladým tutamadým kendimi
Bir cennet sandým felaketin içini
Ellerim ter ve su olmuþtu
Can havliyle
Tuttuðum demirden kayýyordu
Eridim sýrýlsýklam
Terler akýyordu derinlerden
Kaþýndým
Zaman geç’e gelirken
Çürümeye baþladým
Ondan sonra bir bakmýþým
Yok oldum.......................................Unutulan..
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
ORKİDE İFTAR VAKTİ.. DENİZ YILDIZI YAGMURLA GELEN ADAM MODA GİTAR VE DANS.. ASEL.. KÖTÜ RÜYA YUSUF KUYUSU.... YOLCULAR... beton çok soğuk