Seni sevmekten ölümcül hasta oldum,
Þimdi son nefesimi bekler yataktayým,
Nasýl bu hale geldim diye kendime sorarken,
Hala boþ boþ hayattayým.
Hastalýðým önce sesini duyamamaktan kulaklarým saðýr,
Elini tutamamaktan kollarým felç gibi aðýr,
Sevgini görememekten ve kan göz yaþý dökmekten
gözlerim kör oldu,
Sevgimi söyleyememekten,
dillerim lal oldu,
Vücudumda ki bu aðýr yorgunluðu,
Kendimden bir türlü uzaklaþtýramadým,
Seni sevmemeyi bir türlü beceremedim,
Sonrasý artýk yataklardayým,
Gözlerim boþ boþ hayattayým.
Bari þimdi gelsen yanýma alnýmdaki teri silsen,
Kuruyan dudaklarýma su deðdirsen,
Ýlk ve sonkez yalandan da olsa sevdiðini söylesen,
Sesini duymasamda gönlümü sevindirsen,
Ve sonkez ölüme merhaba hayata elveda desem,
Bari bana bunu çok görmezsin demi,
O gününde bile benim olan kalbini bana vermezsin demi,
Bu son gidiþ bu son vedaya da yetiþemezsin demi...
esrari
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.