Yeteri Kadar Değil, Ederin Kadardır Yaşamak... R:E:C
Yeteri Kadar Değil, Ederin Kadardır Yaşamak...
Beynimdeki orospunun kötü yola düþüþü;
Ayný yerdeyim … Ayaklarýmýn altýnda hissetmediðim bir hayat serili…Pis kokulu bir odadayým.Göz bebeklerimde küçük gözleri olan bir kýz çocuðu sallanýyor, kirpiklerimin arasýna kurduðu salýncakla…
Bir o sallanýyor … Bir ben … Bir hayat….
Ve bir adam ; elinde “kiralýk” yazýlý bir kaðýtla yanýma yaklaþýyor…
“Sessiz ol , yoksa yaþarsýn “… Kulaðýmda çýnlýyor tekrardan kelimeler… Ya yeniden yaþarsam ! Kaygý ya da korkundan olsa gerek. Tüylerim ürperiyor ve diz kapaklarým halsizleþiyor… Deniz kabuðunu kulaðýma koymuþçasýna bir uðultu duyuyorum tekrardan … Huzur verici bir ses tonu olmaya baþlýyor git gide…
Elindeki kaðýdý uzatýp , sivri diþleriyle gülümsüyor… “Al bunu ucuz kadýn , sefalet sona erdi… Bunu boynuna as ve ruhunu kirala .” Cümlelerin beynimdeki sirkülasyonu bittiðinde, çürümüþ ciðerlerimi elimdeki sigara dumanýyla doldurup gözlerimi kapatýyorum bir süre… Ve zihnimde bir düþünce yoluculuðuna çýkýyorum…
Hep bedavaya verdiðim ruhumu ; kim neden kiralamak ister diye açtýðýmda gözlerimi elimdeki kaðýttan baþka kimsenin olduðunu görüyorum…
Kaðýdýn arkasýnda bir not… “Þeytanda olsam, bedavaya verilen ruhlara tahammülüm yok… Ve sen kadýn ; Ucuz bir orospu asla olma… Yeteri kadar deðil , ederin kadardýr yaþamak… “
R:E:C Sosyal Medyada Paylaşın:
R:E:C Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.