Ah zeliçka
Kendine sürgün kitabelerde
Saçlarýndan asýlmýþ siyah bir kefen
Mavi damarlý bir solucan beyaz omuzlarýnda
Bir gecede kaç ölümlü recm
Üzülme kendimi avuturum lal türkülerle
Diyorum ki baðýrsan çalýnacak kapým pencerem
Kuþlar diyorum benziyor mu duruþuna
Benim kurgumu bozan aðaçlar örneðin
Anýmsa aynada çapraz düþen bakýþlarýna
Hani gölgelerin öpüþtüðü çýplak mum
Dokunsan yanar mý kendine ünlem !!!
Biliyor musun Zeliçka istesen de öldüremezsin beni
Efsundan piramitler kuruldu kalbimin sfenksine
Adýmýn yanýna koyduðun üç noktayla mesela
Sadece yüzümün alfabesi yüzünde okunan
Asal bir yalnýzlýktýr sustuðumda her kent
Ama ölür mutlak benden giden...
Bana yeni bir hayat yazar mýsýn Zeliçka
Uzun bir çocuk ýslýðýnda rüzgârýn
Ve kuþlarýn yüzünde öpüþtüðü
Buðdayýn esmerliðinde karýncalarýn
Sularýn lekesiz mavisinde kehribar
Yalansýz düþlerde ay kesiði lavinyalar
Güneþin kýyýsýnda oturmuþ bir adam
Çölü geçilmiþ ütopya
Gözlerinde kraterler düþürürken her rüya
Mesela bir çiçeðin gamzesinde yaðmur
Bir dalýn ucunda sallanan su kabarcýðý
Alýn yazýsý bir aðacýn kül yeþilinde...
Bana yeni bir hayat yazar mýsýn Zeliçka
Mesela avuçlarýnda en uzun çizgiden
Ateþle yazýlan çýðlýðýn üstüne
Bir kurþunun dönme eksenine mesela
Kalbimin menziline düþen kýyým rengi
Metafizik ölme gününde...
Bana yeni bir hayat yazar mýsýn Zeliçka
En beyaz sayfasýna bir þiirin yeniden...
CÇ_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.