YOKLUĞUN
Bir akþam daha geçiyor hayatýmdan
Yokluðunda anladým sensizliði
Bir hata yapmýþým demek ki
Sensizliðin azabýna itmiþsin beni
Isýnamamýþým sensiz bu diyarlara
Hasretini sineye çekememiþim
O gülüþünü, bakýþýný, duruþunu
Ve saçlarýnýn esintisini unutamamýþým
Divane olmuþum, hep kaçmýþým senden
Ferhat olmuþum yüce daðlar aþmýþým
Gamsýz olmuþum bir seni unutamamýþým
En sonunda þair olmuþum
Ve de seni kalemimden düþürmemiþim
Hasretimden yeni mýsralar eskitirken ben
Bir seni düþünmüþ bir sana yanmýþým
Sana kýyamamýþým, üzüntün ölümüm olmuþ
Bu benlik senin için yaþamýþ
Ölüm dahi výz gelir olmuþ
Ve hep senin hasretin bende kalmýþ
Senin için nice sevdalar býrakmýþým
Ne güzellikleri gözüm görmemiþ
Gamsýzlýk tek amacým olmuþ
Ama yok olasý sevdalar sarmýþ bu bedeni
Ben yinede seni düþünmüþüm
Kahrolsun diyorum artýk
Sevmez olaymýþým seni
Beni býrakýp gittiðinde anladým sensizliði
Yokluðun ecelim olduðunda anladým
Nasýl bir insana deðer verdiðimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.