Üzerime alýndým seni, En güzel iltifatlar gibi... Belki gelin de ben,güvey de ben; Lakin, ýslatmýyor yokluk yaðmurlarý þimdi Zorlama üþütmem yüreðimi! Gerçekliðinin týlsýmýný taþýr bu elbise; Çýkaramam üzerimden hayalini...
Çekildiðin sert kabuðun tam üzerine yazýyorum bu þiiri þimdi Dostlarým dese de "unut o yalnýzca bir hayaldi." Hayal kurmayý yüreðim sende sevdi... Hayal akýl iþidir,yürek iþi deðil deme rüyalarýmdaki sevgili! Yüreðim düþünmeyi sende öðrendi...
Unutma ki, Bir heves deðildi benimki... Bir heves olsaydý eðer, Bu dizeler böyle dökülmezdi... Sanma ki sana uzattýðým eller bir kerelikti Bin kere gitsen, Ýlki gibi hevesli tutacak bu eller geliþinin nöbetini...
Sen belki sevmedin beni, Sevemeyeceksin de dediðin gibi... Nöbet geçirse de kalemim her karanlýk gecede, Yine yazýyor iþte olmayacak hayalleri; Keþke sevseydin beni...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.