Ruhuna
Sarmaþýk gibi kök salýp,
Piç irinlerini akýtmadan evvel
Gülüþünde s/akladýðýn ne çok bakir düþlerin vardý
Öksüz býrakýp her birini ç/alýp götürdüler senden
Hem de hiç acýmadan çocuk...
I.
Büyümek;
Yüreðin aðýrlaþmasý
G/özün taþýyamaz olmasý mý suç(luluð)u!…
Yenileneyim derken yenilmek
Eskitirken eskimek
Kirli, pis sular ýslatýrken etekleri
Eskirken eksilmek
Fayý kýrýlmýþ yürekte Azrail’in kol gezmesi mi yoksa?
II.
Büyüdük...
Saçlarýmýzýn her telinde dünden kalan
Bahar kokularý soluyor.
Ruhumuzda sýký sandýðýmýz düðümler týrnaklanýyor...
Bilinmez bir þehrin sokaklarýnda
Adres soran kadar, yitik umutlar...
Sözlerin sayýsý, anlamlarýný geçiyor.
III.
Þimdi...
Dur/aklama vakti!
Sýrat köprüsü iki dudak arasý
Gecenin siyahý güne düþmekte
Kayýtsýz þiirler
Kifayetsiz sözler...
"Arkamýzdan koþan zamana kaçabildiðimiz kadar yakýnýz"
IV.
Dudaklarýmýzdaki mülteci gri dualarý
Avuçlarýna býraktýk anne
Usulca yüzüne sür, amin diyerek...
Çoðunluktaki b/iz olmadan
Bizden biz daha da gidip/yitmeden
Elver...
Tut ellerimizden
Tut ki…
Mavi gülüþler öpsün ömrüm(üz)den…