Dün, çok uzaklardaydým. Kimler gördü de o halimi, Tutmadýlar ellerimden.
Buz tutmuþ kaldýrýmlar üþür beni Hayal kurmanýn bile yasak olduðu Kimsesizlerin boyun büktüðü Yalnýzlýklarýn hüküm sürdüðü Bir yerdeyim
Son nefesindeyim hayatýn. Dokunsalar çýkacak caným
Çok üþüdüm çok Oysa caðýr caðýr yanýyordu içim
Biraz aðladým Oysa hiç bi yerim acýmýyordu Hiç yaram yoktu Bi yaram var O da kanamýyordu,
Gecenin siyahý çalýnmýþ alnýma Bir kader varki, sorma. Hapsine düþmüþüm gözlerinin Kalbinde açýlan tek kiþilik hücrenin Rabbim vermiþ, isyan etmediðim Bir kader var ki sorma...
HARUN ÝNAN 30 MART 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
harun03 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.