Silinir mi gözlerinden dokunuþlarým? Martýlar ölür, denize düþer yüreðim. Bulutlara söylerim topraðýn hasretini. Ruhuma uzaktan bir gün batýmý çizerim. Kirli bir þehirin camlarýný siler ellerim. Bir güvercinle kanatlanýr mavilik olurum. Aðlayan bir çocuða teselli, Kaybedilmiþ savaþlara umut, Ölüme, hayallerle dolu yalan olurum. Silinir mi gözlerinden dokunuþlarým? Sen aldýrma baþkalarýna, ben ölümsüzüm! Söylediðin cümlelerde gezer ruhum; Bastýðýn toprakta, aldýðýn nefeste. Kalabalýkta görürsün beni çelimsiz ve yalnýz... Hep ayrý yollarý teper ayaklarým; Zýtlýða koþar inançlarým. Sevdiðim kadar nefret ederler benden! Bazen bir iplik boynumda; Bazen ateþler içinde yanarým. Sevdiðim kadar nefret edeler benden! Silinir mi gözlerinden dokunuþlarým? Sosyal Medyada Paylaşın:
utku618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.