Güneþi batýran
Geceyi indirdi yavaþça gözlerimden
Aþkýn kadri deðiþti
Sýcak yaz göklerinden alýr baþýný çekip gider güneþ
Fezada çýt yok
Yeryüzü üzerine bütün burçlarýyla uzanmýþ gece
Deldi gecenin siyah çerçevesini
On iki takýmyýldýzdan
Sevgiler dölledi gökkuþaðýna tutunarak
Güneþin, gölgesinde
Aþkýn terinle büyüdüler
Çýrpýndýðý bütün göðüslerde
Amor taneleri aþýlar
Zarif maþuklarýn seçkin kadýnlarý
Payýný alýr meðerse
Hayat cesurlara cömert mi davranmýþ?
Bu ne çok zarif bu ne çok seçkin
Sanki herkes birden sordu, burda iþin ne?
Çekingenlik buruþmuþ gülüþlerimde
Kirletmiþ utangaç düþlerimi
Dilimi keþkeler sardý
Aþk yarýmdý
Fýrlatýlmýþ
Bir tarafý hep kýrýk kalpler
Bütün helecaný içimden atýp
Ne zaman demlesem aþký
Kalbimi birkaç gün için açýk tutarým
Nedir bu esrarlý aþkýn gümrahý
Yýllardan beridir çýrpýnýr göðsümün içinde teneffüsü
O öyle uçarý, ben böyle korkak
Aþkýn kadýn adlý mutfaðýnda yanar ellerim gibi gelirdi bana
Besbelli
Býrakmýþtým kendimi yazýlmýþ olana
Umut güneþinin
Sevda cephesinde bir telaþla çýrpýnan
Eðildim baktým tepeden týrnaða
Bir çift kýsýk gözle aklýmý zorladý
Adýný bilmiyorum
Ama etkileyici
Tanýmadýðým bir kentten
Tanýmadýðým bir adamdan
Kehribar rengi bir yudum yýllanmýþ aþk
Ýçiminin yasasý
Bir sarhoþ gibi adýný sayýklamamý istedi
Tuttum kendi yüreðinden kaldýrdým bu aþkýn þerefine
Uðruna kaç kadeh daha kaldýrýrsýn dersen
Ciðerlerim patlayýncaya dek
Flu gölgeler arasýnda sarý ýþýk gibi titrek
Bir mahzende yolunu þaþýrmýþ gibi dalgýn
Gözleri karanlýk bir göl gibi görünmüyor dibi
Buradan çýkmam hiç mümkün deðil
Ne bileyim, bir damla tecellinin böyle deniz olduðunu
Ýlk içimi çeken
Bir damlacýk tütsülü bir tebessüm
Bir günah gibi gizledim sesimi
Tuttum sol yanýma, sordum
Kadere
Kalbim kýrýldý!
Yüz kýzartýcý bir suç deðildir aþk
Milat kabul et sen bugünü
Cehennem aþkýna!
Býrak ellerim saçlarýna dokunsun
Bunca yýl beklenmiþ gibi
Beklediðime deðmiþ gibi
Býraktým kendimi boynuna
Saçlarýmý akýttým rüzgâra
Islandýk balýk kokan dalgalarda
Ay ýþýldar soðuk bedenimde
Alýn meltemi dudaklarýmdan
Rüzgârý düðümleyin
Tuttum ellerini, baktý yüzüme
Hem ilk hem sonmuþ gibi
Öptüm kirpiklerinden
Açýlýr ellerim
Buzlar erir tenimde sevda kokar terimde
Meðer ne çokmuþsun sen bende
Ýçimden bir þey
Belki diyor
Beni bir rüzgâr kapmýþ, seni de önüme atmýþ
Sen Allah’ýn verdiði bir lütufsun bana
Cennete girmeden önce
Bu da öyle baþka türlü bir þey
Üþüyor ellerim
Katmam bir daha þiire seni
Ben bu aþký kalemde bitirmem
Vallahi geri geri alýrým yýllarý
Billahi bir adým gitmem ileri
Fakat ne yazýk ki
Tükeniyor ödünç aldýðým nefesler birer birer
Bir gün gelecek beni almaya ecel!
Gitmekten korkmuyorum da, ya caným ellerini tutmak isterse?
Cancaðýzým! Ne zaman toprak verecek bir boy yatak
Yine ellerim avuçlarýnýn arasýnda
Yan yana yatalým mý?
Eðer sen yanýmda olursan
Baþým taþ bile istemez
Ne zaman çýktým emrinden?
Sevdiceðim! Kalbim bir þey daha diyor?
Kulaðýna derim, bekle...
KAYIP YALDIZ
Tecelli! Beni ona, onu buna yâr diye yazar
Her yazgý kendi yazgýsýndan yazýlmýþ
Ne ansiklopediler yazar, ne de kimse kendi kitabýný satar