Bugün benim doðumgünüm. Ne yalnýzým nede yasta, Tam ellidört yaþýnda..
Neler sýðmadý neler Yaþadýðým yýllara. Çýktý ortaya, bol hüzünlü, karýþýk bir salata... Þimdilerde hüzünden Eser kalmadý dostlar. Mutluyum inadýna Fidanlarýmla baþbaþa. Hoþgeldin yeni yaþým. Hoþgeldin umutlarým. Hayata daha çok sarýldým, Çünki bu yýl yeniden doðdum.
Her yýla bir kadeh içemem Pastama ellidört mum da dikemem.
Tek bir mum dikeceðim Pastamýn ortasýna. O mum ki her nefeste, sevgiler yeþertecek. O mum yandýðý sürece umutlar besleyecek...
Ve bu gece elimde Tek bir kadeh þarapla Dostuma düþmanýma Sevgiler sunacaðým,
Ve tanrýya bu gece açarak ellerimi, yine þükredeceðim Hayatý, yaþayarak öðrenmemi saðladýðý. Ve her zorda elimden tuttuðu Her yanlýþta kulaðýmý çektiði Her doðruda ödüllendirdiði için Ona sonsuz teþekkürlerimi Ve minnetimi sunacaðým..
Fikret kardeþim bu þiiri bana ithafen yazmýþtý.Þiirdeki bahsi geçen aradaþ benim:))) Bu dizeleri sayfamda paylaþmaktan gurur duyuyorum.Yoldaþýma saygý ve sevgiler.
KÝME NÝYET KÝME KISMET
Dedim; efkar daðýtayým. Dedi; hava çok sýcak. Dedim; içmeliyim.... Dedi; içme ne olacak. Dedim; sen sevmezmisin. Dedi ki; karar.... Dedim; ne kadar.. Dedi iki duble, gerisi zarar. Dedim içeceðim; Mesai bitince.. Dedi; saçmalama.. Bekle güneþ gidince. Dedim; vazgeçtim. Ýçmeyeceðim. Dedi; öðleyese.. Ben içeceðim. Dedim; nerede? Nasýl ve neyle? Dedi ki; ev de... Kavun, beyaz peynirle. Dedim; çok severim. Ben bu mönüyü. Dedi; hem balkonda açýp müziði. Dedim ki; öðleyse yarasýn sana... Dedi; ben içerim. Sen bakma bana. Sabah sordum. Arkadaþým; "akþam" neyledin. Dedi; balkondaydým Sana söyledim. Neye niyet, neye kýsmet. Gördünmü, bak arkadaþ. Kendime ayyaþ derken sen çýktýn benden ayyaþ.
MEHMET FÝKRET ÜNALAN ÝZMÝR/ 27 AÐUSTOS 2008
Deðerli dosta Seyfi Yiðit’ ten dizeler.Teþekkürler Seyfi bey.
Doðum günüm
Doðum günü Benim bugün Mutlu günüm Kim görmüþ Beni mutlu Doðum günüm
Mutluluðu acýyla Bürüdüm Sokakta çýplak, Yalýn ayak yürüdüm
Dað, bayýrda Arzu hak Ar, arz, Niyet gülüdü Peþinde bir Ömür çürüdü Harda yanan Gönül gözü körüdü Doðum günü Aldý baþý yürüdü
Önce doðdum Geliþimle Süründüm Serpilip Geliþip Yürüdüm Her Doðum gününde Bir büyüdüm
Anam dedi Bey, Bugün onun Oðlumuzun Mutlu Doðum günü
Babam dedi Haným, Kim gördü Mutluluðu O, Oðlumuz görsün Doðum günü
Kaderi, kederi Kim çizdi..? Elini, Anlýna götürdü
Bizim oðul Gözüne, Gönlüne Gülü döktürdü Yüreðine görüntü Gülü götürdü Darbe yedi Peþinde süründü
Acýyla, hüzünle Darbelerle Cebelleþip Yürüdü Bu dünyaya Geldiðinde körüdü Doðum günü Hep yalan Mutlu görüntü
Zaman Ne çabuk aktý, Bu büyüdü..?
10.04.2010 Seyfi Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
KORDELYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.