Alacakaranlık Vardiyaları...

Zifirle seviþiyordu yýldýzlar
Ve ay göz kýrpýyordu sen’li düþüncelere
Sessizlik sakýncalý uyanýþlarla kollarýma sarýldýkça
Yokluðuna alýþýyordum...



Göðe kanatlanýrken sözcükler
En yalnýz halimle
Öykünmelerime dönmeni bekliyordum...



Oysa
Alacakaranlýk vardiyalarýnda
Doludizgin ayrýlýklara yelken açýyordu hayýflanmalarým
Ve yanýp sönen yýldýzlar amansýz sýzýlarýmý kaþýdýkça
Esmer suskular düðümleniyordu yeniden boðazýma...




Neþterini soluðuma saplarken hayaller
Aþkýn sen halini yaþýyordum dem a dem
Üþüyordum uðramadýðýn rýhtýmlarýmda
Karýnca yuvalarýnýn bereketi gibiydi kaygýlarým
Uykusuzluðumu kederinle örtüyordum her defasýnda...





Ve her yeni güne sabi uyanýyordu sen sýzýlarým
En masumane bakýþlarýn tenhasýnda
Çelimsiz aðrýlarla dolanýyordu yokluðun kollarýma...



Uðultularýn kem sözleriyle
Sana düþüyordum
Dilimde yalýn bir türkü
’gaybana gecelerin esaretiyle’
Yalýn bir sözcüðe boyanýyordu gece
Seni seviyorum diye
Ve yangýnlar göveriyordu yüreðimin sen dönemecinde...




Þimdi saatler seni vuruyor
Akrep boynunu bükse de
Kan revan bir pusuya uyanýyorum
Esaretimin mim halindeyim
Ve fi tarihli sevinçlerimi arýyorum ardýndan
Dönsen de dönmesen de
Sus bir þey söyleme...
Sosyal Medyada Paylaşın: