Eðlenmesini bil kendinle,
Hayatýma ne zaman bahar gelecek diye sorma!
Býrak her günün kýþ olsun, ama sana özel…
Yýlda en az iki defa gelir bahar, sonunu saymazsak
Yaz-kýþ birer kezdir, onlarý da azarlama, sen sahip çýk
Bak öyle kýzma kimseye de ama içine de atma hiçbir þeyi
Ýçine atacaðýn þeyleri yaz bir kâðýda
Gün gelir unutursun/ çünkü önemsiz olduðunu anlarsýn…
Sabahlarý erken uyanmayý dene bir kez
Ve güneþe merhaba de, ay’ý yataðýna uðurla
Yýldýzlara göz kýrp, baykuþlarýn gözlerine bakarak gülümse!
Sonra birde hani hiç kimseler uyanmamýþken,
Güzel bir kahvaltý hazýrla, çiçeði de unutma masa da…
Yani mutlu olmasýný bil,
Gün gelecek akacak zaman bedeninden
Hücrelerin gidecek, karýþacak topraða
Hani gençken bakmalara doyamadýðýn aynalar
Düþmanýn olacak… Ýþte o yüzden
Sen, sen ol-kýr tüm aynalarý…
Bedenine deðil, yüreðine güzellik kat!
Gör bak kaç hücre gidebilecek, sen girmeden kara topraða…
Hayatýna çok müdahale ettirme!
Ama edenleri de hor görme…
Dostlarýný unutma, kendini de unutturma…
Öyle kaybederim diye geri çekme kendini
Sen, yüreði dilinde olanlardan ol!
Ama kötü söz söyleme hiç kimseye!
Çünkü kötülük yürekten gelmez… O dünyalýk hýrstýr, unutma!
Uzatabildiðin kadar uzat yüreðini…
Mavi denizlerden, balta girmemiþ ormanlara
Suya hasret vadilere, çöllere kadar ulaþsýn nefesin!
Bir gün oralara düþmeyeceðin ne maðlum
Sen geleceði görenlerden ol…
Seni, sen yapaný hatýrla,
Unutma, dualar kalýcýdýr.
Dilin, dinin, ýrkýn ne olursa olsun
Tüm güzellikler ona ulaþýr…
Sen, iþte o güzelliklere ulaþanlardan ol…
Sevmekse, önce kendinden baþla, deðerini bil,
Tebessümle karþýlar dertlerini ve onlarýn seni olgunlaþtýrdýðýný,
Seni hayata daha sýký sarýlmaný saðladýðýný unutma…
Bir insanýn sevmek istiyorsan, önce kendini sev…
Ama asla tapma kendine, kibirlenme, mütevazý ol
Zamanla herkesin kapýsýný çaldýðý biri olursun, ölsen de yaþarsýn!
Birde, hayat kýsa
Al eline kalemi,
Yaz yazabildiðin kadar annene, babana ve sevdiklerine…
Dedik ya, “ölümlü dünya-Azrail dolanýr etrafta, hele onu hiç unutma!”
Canýný güzel almasý için, güzel yaþa…
Öyle basit, sýradan ol ki, heyben süründürmesin seni zor yollarda…
Sen en yüksek arþa çýkmayý hayal et!
Ve ne zaman hayalin bittiyse anla ki yazacak vaktin kalmamýþtýr hayata!
Bu dünya hiç kimsenin deðil, olamazda…
Ama istiyorsan bir yer, sakýn kýrma hiçbir kalbi
Çünkü bu dünyada sahip olamaz bir kalbe…
Sen dünyanýn sahip olamayacaðý kalplerde yaþamaya istekli ol!
Birde ne demiþ þair;”öleceksen en güzel anda öl, mutluluðu da götür yüreðinde”
EMRE ONBEY