Olmaz biliyorum ama hani olurda bir gün aklýna düþersem kalbini sýzlatýrsa vicdanýn
tutarsan nefesini ararsan beni beni çayýn deminde beni duvarýn neminde
beni teninin terinde ara bulursun be güzelim bulursun beni
ben ayrýlýðý iþaret eden gözlerinde kaderime son noktayý atan
sözlerinde öldüm o gece parkta son buluþtuðumuz söðüdün gölgesinde
ben seni oraya aylarca görmediðim seni meðerse vermek için ömrümün son nefesini
bin bir nazla getirdim be güzelim nazla
eðer ben katmer katmer sevgimle iþlediðim yüreðimi sana anlatamadýysam
sana tanýtamadýysam söker atarým bu yüreði bu yürek bana fazla gelir güzelim fazla
eðer sen beni gerçekten hiç sevmediysen kalbinde ufacýk bir yer etmediysem
gönlünü feth edemediysem çamura yazarým bu sevgimi
benim sevgim sana fazla gelir güzelim fazla
ben seni buruk bir saz telinde tanýmýþtým yazda
ölürsem deðil son baharda kýþta yazda ölürüm güzelim yazda
eðer yarattýðýn eser sana haz veriyorsa
periþan olmuþ halim seni mutlu ediyorsa
aþkýmýn ateþi seni üþütüyor soðukta býrakýyor tir tir titretiyorsa
tabutum kapýnýzýn önünden deðil aðýtla yasla sana yeminler olsun ki
sazla geçer güzelim sazla yeter ki sen üzülme yeter ki sen tasalanma
2001 / ANKARA / LOKMAN KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.