Kelebek Ömrü

tedirgin sokuldu akþamýn koynuna
sýzlarken yenik yaný....
gözleri daha kahveydi,
benziyordu kaderleri...

hayaller kýrýlgan,
hayaller soluk,
hayaller karanlýkta kalmýþ çocuk...

isyanlýydý gece,
þehire yaðmur yaðýyor
þehir titrerken,
kaldýrýmlarda ayak izleri üþüyor...

ellerinden tutup büyütmeliydi,
yanýk odada kalmýþ çocuðu
umut gökten inmeliydi,
sebebsiz esmeliydi fýrtýna
kelebek uçmalýydý,
kondurmalýydý gamzesine bir buse
eskisi gibi

her yarým kalmýþ mevsimlere...

f.huy












Sosyal Medyada Paylaşın: