Aþk dedikleri, Kalbime saplanmýþ Kara saplý bir býçak. Eros’un sivri oklarý Vurmuþsa beni on ikiden; Batar da batar, Yüreðime o býçak. Kurtuluþumuz yoktur artýk Yaþayacaklarýmýzdan…
Bazen acý, bazen tatlýdýr aþk. Razýyým ben acý çekmeye yýllarca, Kalbime batan býçak sen oldukça…
Eros’un oklarý Vurmuþsa on ikiden bizi, Kaçamayýz artýk Yaþanacak güzelliklerden. Ellerimiz kenetli, Dudaklarýmýz mühürlü, Kalplerimizdeki tik taklarý dinleriz Ancak, sessizce…
Karþýmýza çýkar iki yol; Biri mantýk, diðeri aþk… Doluya koyarýz almaz, Boþa koyarýz dolmaz, Düþeriz aþkýn peþine. Aklýmýzca bulmuþuzdur mantýðý. Kimi kandýrýyoruz? Aþk denen ateþ, kandýrdý bizi, Alýp gitti mantýðýmýzý…
Emine Uysal /16/01/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.