RENKSİZ MÜREKKEP

kümelerden , kesiþmelerden sýyrýldým..
insanlardan bir celsede ayrýldýðým bir anda ,
sana sýðýndým.

sonuçsuz ayrýlýklarýn sonunda
ikimizi de yutan ayný þey...
ayný rotada,
ayný faciayý yaþayan bizdik.

yandýk,
söndük...

aslýnda biz ,
gerçek olan kelimelerdik.

senle ben,
iki sözleþmenin imzasý:
mürekkepleri farklý olan...

FARKLIYDIK...

göz kapaklarýn ayrýydý her dünyadan.
birer kesiþmeydi;
ayný olan tüm kavram...

ve ben;
kümelerden býktým.
farklý mürekkep bile olsak,
ayný hokkada yoðurulmaktan mutluyum...


dostum’a ::: YELÝZ’ime





Sosyal Medyada Paylaşın: