Dudaðýndan çýkacak tek kelimeye bakar, Kapattýðýn mezradan, çýkýp geliþim sana. Yaralý yüreðimden kan dökülmeye bakar, Çekinmeden silahý, kapýp dönüþüm sana...
Buðulu gözlerinin benden býkacaðý an. O kurþundan sözlerin senden geleceði an. Ellerin baþka eli sarýp yakacaðý an. Aný gibi karþýnda ,dimdik duruþum sana...
Saklayamam evvelim sakýnýrým güzünden, Mutluluk eksilmesin o þahane yüzünden, Boynunu büktüðün an masmavi gökyüzünden, Bulutlarla beraber dolup, taþýþým sana...
Yeter ki bu cesareti bu kudreti sen saðla, Ýstersen yaðmur gibi hep üzerime çaðla, Güzünden uzaða ne kadar baðlarsan baðla, Koparýp zincirleri, yere seriþim sana...
Yaðmur bekleme artýk, hergün aðlayan gözden, Ne kaldý ki elimde küle dönmüþ közden, Koynumda anýlar seni sorduðu yerden, Can-ý gönülden nefes alýp, veriþim sana...
Mezarýma ellerin atacaksa o kumu Boþver sen geri çekil yadlar yaksýn bu mumu Gözlerinden habersiz götürdüðü ruhumu Azrailin elinden çalýp, kaçýþým sana
Divanem... Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Bodur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.