þimdi gözlerimde gece gözlü bir kadýn,
gözleri gece kadar kadar kör kadýn.......göremez hir bir þeyi....
devrik zamanlarýn
esmer tenli öksüz çocuklarýydýk biz.
Mevsimsiz takvime iþlenmiþ þubat kadar yitik,
doruklara sevdalý rüzgarlar kadar asi,
ve bir okadarda asildik
Gölgesine sakladýðýmýz baharlar gibi,
gözyaþýmýzýn damlasýna sakladýk
sýrrý çözülmemiþ gidiþleri,
içimizde büyüttük, haykýrýþýmýza sebep dönmeyiþleri
çahildik.
Tanýmadýk biz, Züleyhayý, Leylayý,Tamarayý
malabadide "Badi"nin, mevlanada "Þemþ"in yüreðinde
ACEMÝ þairlerin eksik dizelerinde yaþadýk aþký ve sevdayý
yarým yamalak...
katli vacip olsada sevdamýz,
sadýktýk,satmadýk...
izin vermedik "gittikten"sonra,
ismini uðuldamayan hiç bir rüzgarýn saçlarýmýza dokunmasýna
güneþ elleri olmadan, güneþin ellerimize konmasýna.
yüzü gittiði çoðrafyada saklý,yaþarken baþka gözlerde,
kirpiklerimizde tek damla yaþla bekledik dönmesini
o soðuk gecelerde
uykusuz gecelerin koynunda,
ninnilerle büyüttük yokluðunu hiç sýzlanmadan,
ve sað çýkarmadýk hiç bir rüyayý,onsuz uykularýmýzdan
harami bir sevdanýn ellerinde tutsak,
sabaha sevdalý,ayla oynaþýk yaðmacý güneþ gibi
satmadýk sevdamýzý iki yýldýza....
biz sevince iþte ÖYLE sevdik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.