BANA BORÇLUSUN YAĞMUR BİLİYORSUN

kýrk yýl gece kýrk yýl gündüz sürecek yolda
cesur yüreði ile yola çýkan kelebeðin
üçüncü gün ölüþüne kafiyeler arýyorum


aruzlarým firarda metanetini kaybetti vezin
daðýlýrken dal yaprak
en güzel çaðlarým yaþlanýyorken zindanlarda
kelimelerimi süzdürebiliyorum sadece
özgürce güvercin kanatlarýyla
tetiðine basýlmýþ gece
yaðlý kurþun gibi saplanýrken çiðerlerime
aðlayan mýsralar yaza biliyorum anca
bana birtek ayak izin kalmýþtý
sildi yaðmur yenildik ikimizde zamana
dolaþma artýk yaðmur düþlerimde düþkünleþiyorum hatýrladýkca
þimal rüzgarlarýnda yarlar gibi yarýlan dudaklarýmý döküyorum þiirime
beni kara dantelli kutuna býrakýp gidiþine
aðlamýyorum artýk baþýmý kendi omzuma koymayý öðrendim
gidiþinle açýlan kara delikleri
aðlayan mýsralarýmla dolduruyorum
sen aðla þiirim ben yokum artýk
astým gölgemi benim için diktiðin kiraz aðacýna
aç pencereni daðýlsýn yýllanmýþ bekleyiþim
yaralarýmý toplayýp þimal sana getirsin
umutsuzluklara bileniyordu hançer gibi gidiþin
küçük baðrýna çekip rüzgarý bir yaðmur tanesi
gidiþini siliyordu telaþla merdivenlerindeki ayak izlerinden
öylesine mahcup bakýþlarýmdan tanýdý beni
yeniliyorduk ikimizde zamana
ilk þiirimi sana yazmýþtým yaðmur
tut þimdi minik ellerinle avuçlarýmdan sýmsýký
öde borcnu seline kattýðým gözyaþlarýmý
ýslaklýðýnla alýp götürdüðun herþeyimin yerine boð beni ilhamlarýnla
sen yaðmur deðilmisin neden yeniliyorsun zamana

çek içine gece þiirlerini ay ýþýðýyla yolla
bana uyaklar aratma borçlusun biliyorsun
hiç olmazsa bir avuç su getir
sevgilinin gidiþiyle alazlanan yangýnýma
þiirimin tek katýðý yokluðunda yaðmur
bana bir avuç su getir doldýrayým göz çukurlarýma
beni terkeden herþeyin yerine
borcunu öde yaðmur hiç olmazsa gözyaþlarýmý koy yerine
öde borcunu yaðmur biliyorsun borçlusun

BUKET CÝHAN TEMÜR






Sosyal Medyada Paylaşın: