Pierre Loti de bir maþuk tanýdým; Büyük adalý!
Âþk sevgi, Adalýyla ayný safta
Yýllar geçmiþti aradan
Her yýl bugün burada!
Âþk adamýndan âþký dinlerken
Önce bir seziþ bir duyumsama
Sonra bir esinti ta içeriden
Düþleri âþký yenilerken i mgeler bozuyor
Gizemli sitemi kime?
Soramadým...
Ben kimim?
Bir kadýnýn kýyýsýnda direnen
Ben kimim?
Bugün bile dünkü kadar âþk için ölünce suçlanacak
Bilsem de adýný þimdi bir türlü anlatamam
Belki de ayný þey
Az evvel demek ki buydu üþütür gibi titreten
Baþým dizinde sýzýyor
Sevdiye
Âþký nur
Gözlerinden süzülür damýtýlan ýþýkta
Ýþte bu özlemden oluþur yeniden doðuþu
Þöyle baþladý kalbinin dili
Yüreðim ah! Yüreðim!
Birkaç yüzyýl âþk yaþar gibi
Ýki ayrý âþký bir bütünde eriterek
Her zaman böyle olur iþte
Kaç güneþ içimde vagon vagon
Kalbimde bütün ince kemancýlar
Öldürecek bu kadýn beni!
Yavaþ, yavaþ!
Kim kimi?
Sözüm onun pozudur
Kalbim yorgun þaþkýn bir âþýk gibiyim!
Kalbimde sanki bir kuþ çýrpýyor
Yeni yetme gibi nutkum hopluyor
Yemeden içmeden kesildim
Ruhum titredi canýmda
Nasýl anlatsam! Vay kurban
Sunuverdi içtim içtim, iplik iplik damarlarým söküldü
Kýrmýzý þarap tadýnda
Damaðýmda lezzet Leylâ!
Ben yeniden âþýk oldum
Eskimeyen eski âþkýma!
Aklýmý pakladý
Bu âþk temiz bir iman
Devirir gönlüm ile aklýmý
Kalbime bir þey dokunur
Yetmiyor dilim anlatmaya
Manolya yüzü! Ömürlük çýra
Anladým ki alev alev içim dýþým yandým oy!
Narin bir meltemin sallanan esintisi
Ürperir kendime gelirim
Feryadý figan, tesadüf bana deðdi
Islak dudaðý bir yürek düþün
Göz rengi þiir
Birazda þair
Kâfi mi?
Gönlün prensi öyle olmalý
Dedi
Sahtekârlýk bu
Ocaðýna düþtüm nazým aðabey lütfen yap bir dörtlük
Ýþe yarar mý?
Saðol aðabey
Adýnda baðýmsýz dize bütünlüðü
Ruhun þâd olsun Nazým aðabey!
Dörtlündeki en küçük anlam!
Bulduðunu tut
Rehin alýndý bu yürek
Ýkimizde seni seviyoruz
Sevdiye
Senden, benden istediðini istemiyorum
Yenisini hayal edelim
Hiç bir þeye deðiþilmezmiþ
Kapýsýnda çocuklaþýp sabahý bekledim
Öðrendiðinden fazlasýný öðretti
Duyacaðým baþka hiç bir þey kalmadý
Bir tek sen mühimsin hayatta
Farký fark et
Sevdayý kaç yýl okuduk kolay mý dile?
Tutkulu, kusurlu, fena zayýf bir kalbim olduðunu hatýrlattý bana
Biliyorum adýný söylemek yasak sana
O, Kim! Kim bilir?
Yüzüm kýzardý utanmak istiyorum
Sanki arþýn yedinci katýndan düþtüm
Kalp ritimim diz kýrarak nazlandý
Yýllar! Düþün mü, konuþ mu, sus iþte!
Hey gidi Adalý
Sevgililer gününü hiç hatýrlamadýk
Hafýza kaybýmý?
Yoo, gün yetmedi!
Týka basa dolu üç yüz atmýþ beþ gün
Sevgiyi tartan terazi hiç fire vermedi
Döne döne, ciyak ciyak bir “valentino”ya baþladýk
Yýllarý sayma!
Bugün bizim tanýþma yýl dönümümüz
Elinde bordo kadife kutu
Ýçindekinin yok bir önemi sadece yýllarýn anýsý
Her yýl deðil, her gün yýldýzlardan kýrpýlmýþ sevgi düþer evime
Bazen kýrmýzý bir gül, bazen sarý, bazen ebruli
Bazen beyaz
Hiç unutulmadým!
Âþkýn çalkalanýp taþtýðý senelerde
Sevgi aðzýný týkadým
Ýlk âþký yaþadým
“Sevdiyenin” âþký sevgisi ayný safta!
Tutuktur yürek içinde kat kat
Gördüm ki þefkat döþeli farklý deðildi aydan
Azimli yüreðini koydu âþkla sevginin arasýna
Bu adalý düþürdü girdaba
Analar doðurur mu böyle maþuk bir daha
Kalbim kadim bir kalbin kanadýnda
Revan bir yolculuða çýktýk
Þavkýnla ruhunun içinden geçerek bir resmini çektim
Duru bir âþk raksýnda dinliyor sevgi senfonisini
Ah be! Adalý aþk telaþçýsý
Sanma öyle
Yâr o ki, hepsi yaramaz bir esinti mi?
Sen sevdiye
Akýllý bu ihtiyar
Ne diyeyim Adalý sana?
Âþkýn sevginin mürþidi
Bende hiç deðiþmedin ki!
Yaþýn ne önemi var
Bu âþkýn esrarý atýfeti
Mor erguvanlarda bitmeyen tufan
Valentine bile rakibin deðil!
Söz bitti fasýl tamam
Âþk huzuruyla yaslan arkaya
Bir ihtimal daha var
Kalkalým mý? Yaþanacak çok þey var!
Uykuya hazýrlanýyor gün
Bir dilek tut içinden
Þimdi dön gülümse kendine
KAYIP YALDIZ