YERE DÜŞEN İLK SARI YAPRAK

Farkýnda olmadan sonbahar gelmiþ...
Topraða düþüverdi ilk sarý yaprak.
Beklenen sevgiliyi karþýlar gibi
Onu ne güzel de karþýladý toprak!

Nazla, süzülerek düþen sarý yaprak
Elbette böyle yalnýz kalmayacak.
Gerisi de gelecek sarý yapraklarýn
Yaðmur misali, saðanak, saðanak!

Ya onlarý dallarýnda taþýyan aðaçlar...
Kalakalýrlar orta yerde çýrýlçýplak!
Belki de arkalarýndan el sallarlar
Giden parçalarýna bakýp, aðlayarak!

Bizde sarý yapraklar gibi deðil miyiz?
Düþmez miyiz bir bir kara topraða?
Sarmaz mý bizi de o kara toprak?
Sevgiliyi sarar gibi, kucak kucak!

Her sonbaharda düþen ilk sarý yaprak
Dönüþü imkânsýz yolculuðu anlatýr bana.
Her sevgiliyi verdikçe kara topraða
Benzetirim, yere düþen ilk sarý yapraða!

MUSTAFA YÜKSEL

Sosyal Medyada Paylaşın: