Ahlâk

Sað tarafta bir gül, solunda bülbül
Kara kýþ bile, selâm der ahlâka
Kurumuþsa güller, susma ey bülbül!
Her akþam merhaba, çeker ahlâka

Vay be, sen’misin, ben’miyim, yabancý?
Varmý Kâinatta bilmeyen sancý?
Kaþlar ve gözler, ah aþka inançlý
Dereler, þelâle akar ahlâka

Meþale sanki, þu insan bedeni
Ýç kesesi dolmaz, çoktur gideni
Akasyalarda yok ki kýþ çiçeði
Ýnsaniyet namýna, gel ahlâka!

Ne kadar yürek yandý, kül toz oldu
Dað ateþlerine çamur yol koydu
Akýntý, tuzlu kokularla doldu
Sinmez ki vahþete, dönen ahlâka!

Ciddiyetle uðraþan, verir hakký
Medeni mi, o diþsiz cadý aklý?
Düþüncelere felç gelir, hep saklý
Hatýradan ihanet, yok ahlâka

O caným Atatürk, uzaktan bakar
Maneviyatý, kime rozet takar?
Cahili çýkar be, cahili çýkar!
Can havli ödünç, giremez ahlâka

Dili’yle çelik-çomak oynar önsöz
Onda manalar der ki: Gel beni çöz!
Her yeni doðan günden, bekler bir söz
O yanan mum, teþekkürdür ahlâka

Size ve bize, ay-yýldýz görünür
Göklere çýkan, kimin ürünüdür?
O hayal deðil ki, gerçeði görür
Eziyet çölünde, yanar ahlâka

Adam ne asi ne de bir þeye kul
Mezarda ne gerek insana okul!
Orada ibadet kimlere menkûl?
Böyle saçmalar, yakýþmaz ahlâka!

Bizim Soðanlýkta sarmýsak satar
Karpuz isteriz, bize kavun katar!
Vay! Din fahiþesi, doðuyla yatar!
Hasretler körükler, vurur ahlâka

Bilgiye dargýnsan, yuh olsun sana
Yobaz! Senin neyin benzer insana?
Tövbe-estaðfurullah, de bu cana
Güzel fikirler al da, ver ahlâka




© 2011 - Tacettin Fidan
Sosyal Medyada Paylaşın: