HASRETİNLE ÖLDÜRDÜN BENİ
O gül kokun bende, unuttum sanma
Ama, hasretinle öldürdün beni
Aþkýn nârýndayým, istersen yanma
Caným, hasretinle öldürdün beni.
Bir hayalinle býrakýp da gittin
Gönlümde fidandýn, büyüyüp gittin
Bu firaký hak edecek ne ettim
Aþkým, hasretinle öldürdün beni.
Nicedir, vuslata mühlet var dersin
Geleceðim deyip, gelmeyen yârsýn
Kavuþmayan kalbim olmayý versin
Gülüm, hasretinle öldürdün beni.
Sýk arardýn, neden aramaz oldun
Yoksa baþka bir sevgilimi buldun
Böyle deðildin, nasýl böyle oldun
Sevdam, hasretinle öldürdün beni.
Bilirsin, ben sana baka kalýrdým
Bir gülüþüne dünyayý verirdim
Sana baðlandým, aklýmý þaþýrdým
Artýk, hasretinle öldürdün beni.
Ey sevgisi kalbimde taþkýn güzel
Fikret’in sevgisi, tek sana özel
Artýk gelmeyeceksen gelsin ecel
Gülüm, hasretinle öldürdün beni.
20.10.2009 FÝKRET SAÐ TORBALI-ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.