Ve İSTANBUL Yazar… - I -

Sernâme

Bir þehr-i Ýstanbul ki, þiirler yazdý herkes
Bir garibin sesiyle, O þiir oldu bu kez…

Maviyle her dem anýldýðým,
grinin tüm tonlarýný barýndýrdýðým,
yeþili her þeye raðmen kendimden bile sakýndýðým,
geçmiþi ve geleceði apak coðrafyamdan
sanadýr bu yazým,
sararmaya baþlamýþ buruk sonbaharda…


Bir haziran günüydü
zulmetlerle virân…
bulutlar aðlamaklý
aðýtlar yaðacak her an…


öyle bir günde;
uðruna ne canlarýn feda edildiði,
bir avuç berrak suyuna bin baþlarýn serildiði,

-kimine âþýklarý kavuþturmayan girdap
kimine muhal aþkýn en sýr haline âdâb,-

eþsiz boðazýmýn, yaþý hayli ilerlemiþ vapurunda
dahil oldun ömrüme…


Bakýþlarý derinlere sevdalý,
yanaklarý gülücükle yamalý
bir tuvaldi siman…


Yüreðinin rikkatiyle
gözünden,
önce gönle sonra suya düþen iki damla gözyaþý,
iki kelam dua fýrtýnama kývýlcým olmaya yetti;
‘Allah’ým sen bana Ýstanbul’u nasip et…’
birden tarih canlandý hatrýmda;
karanlýðým aydýnlýk
aydýnlýðým nurefþân oldu…

‘Fatih’im fethedenim, can sultaným, efendim
Senin kutlu duanla, tüm ordularý yendim…’

Sesim semada yankýlandý,
sema rahmetiyle boþaldý…

Yaðmur ‘hayr’ derler ya,
gökyüzümden gül yüzüne
gözyaþýna eþ, ýlýk dokunuþlar serpiþtirdim
aðladýðýný kimse görmesin diye.
iþte o an kabul oldu yakarýþýn da;
bunu sen çok sonralarý öðrendin…

senin için;
Ýstanbul! Dualarýn a’la þehri…
Ýstanbul! Hayat bahþeden su gibi…
Ýstanbul! Sevdanýn alev rengi…
Ýstanbul! Hiç bitmez ki…

Bitmedi de…

/Hayatýma hoþgeldin küçük kýz.../

Gül/Nur




Sosyal Medyada Paylaşın: