Gecenin bir yarýsý, beni benden alan o gözlerinden akan yaþlarýn
Tek sorumlusu ben olsaydým, sadece ben olsaydým ama
Sýrf bunun için gitseydin benden keþke, bir daha dönmemek için gitseydin
Ýnan sýrf bunun için ölseydim, bu gece kahrýmdan ölseydim bunun için
Sandalýyým belki de bu maviliðin, belki de sandalýn çatlamýþ tek küreði
Acýlarýmýn renkleri vardýr benim sevgili, bilir misin sen ?
Sensiz her yer siyah bana ve yüreðime, seninle ise mavi, sarý . . . .
Ama en çok yeþil seninle güzel sevgili, bu gece yeþilim soldu sevgili
Sen gitmeyi istemezken hiç, anlamadan ve dinlemeden
Hiçbirþeyi göremeden gitin benden sevgili, belki de hiç gelmemiþtin zaten
Ama cevapsýz býraktýn sorularý yüreðimin daðlarýna, habersiz kaçtýn
Hadi beni sevmediðini söyle dedim sana, sonra da git
Cevap gelmedi, bir týkýrtý duydum sanki derinden ve uzaktan
O kalbinin firari sesi miydi senin ? Yoksa delimavi yüreðinin nefesi mi ?
Þimdi geceleri ne düþünürsün uzaklarda ? Yoksa unuttun mu apansýz ?
Ya ben... Kaç zaman yaþarým sensiz ?
Gözlerinin yeþili deðil miydi ? Gülüþlerinin mavisi deðil miydi ?
Canýmmmmm’larýn anlamý deðil miydi bana hayat ???
Hadi sevgili..... Hadi çýk saklandýðýn yerden.....
Ben ömrümce ebe olmaya razý olalý hayatta kaç aþk baþladý ve bitti bilir misin ?
Sen bitme ama.....
BÝZ bitmeyelim aþkça, aþkla yaþayalým...
Aþk sensin, ben ise aþk’a aþýk bir deli rüzgar...
Not : Yeþil Eriðim’e . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.