Elif ve Lâle

Elifin yüreði lif lif lâlenin parmaklarý nahif.
Bir zarafet remzi, inceldikçe incelir elif.

Elif yaðmur suyunda bereket,
Elif gözlere þifa. Elif rahmet.

Elif, aþkýn açkýsý, elif sevda saçkýsý.
Elleþince elifle lâle açýlýr bereket kapýsý.

Ýncelir uzar elif, karlarla tozar elif.
Hüzün dolu kalplere kutlu bir nazar elif.

Lâle, elif uðruna desen olur çinide.
Elif içe bakýþtýr mihraba yöneliþte.

Elif bir ince nihal,
Gönle deðen taze dal.
Masal içinde masal.
Dinlenir behemehâl.

Elif bir taze fidan, elif vahdet elif can.
Kesret karanlýðýna kandil elif yakýlan.

Lâlenin rengi mercan,
Elif can içinde can.
Elif yürekte yanan,
Elifsiz yürek talan.

Derler hep,
Lâle zarafetin elif asaletin sembolü,
Ýkisi de açar hilafsýz vahdete giden yolu.

Elif benzer nihale,
Hale içinde hale.
Elifle sýrdaþ lâle.
Ýçinde vahdet nâle.
Elifteki camâle, ezelden vurgun lâle.
Anarsan elifi an yanarsan elife yan.
Ondan gayrýsý yalan.
Ankara,20.08.2009





Sosyal Medyada Paylaşın: