Ey çocuk!
Neden gözlerin boncuk boncuk.
Neden içli içli aðlýyorsun.
Bu akan damla damla yaþlar,
O masum güzel gözlerine hiç yakýþýr mý?
Lakin senin o masum gözlerine,
bu kanlý yaþlarý yakýþtýranlar var deðil mi?
Ama sen üzülme!
Elbet bir gün zalimlerin zulmü sona erecek.
Elbet bir gün mazlumlarýn göz yaþý dinecek.
Zalimin zulmü varsa, mazlumun da Allah’ý var.
Çünkü Allah mazlumlarýn hamisidir.
Çünkü O, her þeye kadirdir.
Haydi sil gözlerinin yaþýný.
Þimdi gül biraz artýk.
Biliyorum seni bu halinle güldürmek çok zor.
Lakin inan bana gülme zamanýn yakýndýr artýk!
1/9/2007
Þevket BÝNGÖL-ESKÝÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.