Yalnızlık Sarkıntıları

Hayat o’nu senin limanýna vurduðunda
Renklerden habersiz,
karanlýklarýn oyun kurlarýnda geziniyordu.

Zaman kadar yalnýz,varlýðýný kaybetmiþ bedenler gibi soyutsuz
Süre akýmýn savaþýna saklanmýþ...
Cenin ücra bir köþede kimsesiz aðlýyordu

Gece saðýr sessizliðini büründü
Koynunda salýnan hayatýn deðerini biliyormuþçasýna
Sakladý dallarýnýn arasýna...

Ruh izini býrak melodilerin arasýna,
Korkunu fýsýltýlarýn içine yerleþtir
Ýnci gibi dökül avuçlarýnýn içinde

Çisil çisil dökülür saçlarýndan aþaðý
Aþk damlalarý...
Issýz yüce tepelerin ardýnda ulaþýlmaz, azra...

Ben onun çaresiz sen o kadar yalnýzdýn
Karanlýða çalan turkuaz’ýn salkýmlarýnda....

Sosyal Medyada Paylaşın: