MASALIN BİTTİĞİ, HASRETİN BAŞLADIĞI AN

Bir 4 Mayýs gününün Cumartesi sabahýnda aldým
ölüm haberini
böyle apansýz mý terk edecektin bizi
veda bile etmeden
ecel trafikte yakalamýþ seni, duyduðum bu
randevuya geç kalmazmýþ ecel anladýk hepimiz
seninle kaç kýsacýk bahar eskitmiþtik sohbetlerde
ölümden konuþtuk bazen
fakat nereden bilirdik 32 yaþýnda gideceðini
hem de en mesut günlerinde
ardýnda iki çocuk ve yüzlerce sevdiðini býrakarak
tabutunu taþýmaktan bahsetmemiþtik oysa hiç
ölüm ne garip deðil mi hocam?
Bir anda var olmak ve yok olmak bir anda
masal gibi her þey ve “masal kadar” gerçek
bir boþluða düþüyorum, bir boþluða
dostlarým kayýp kayýp gidiyor, sevdiklerim...
hayat kayýp gidiyor ellerimden.
Oðlunu gördüm senin
ne kadar mahzun, geleceðe çaresiz
bir yýkýlýþýn resmi...
eþin; yarýsýný kaybetmiþ bir bütün kadar eksik
annen; yüreðini çýkarýp parçalamýþlar sanki
yaþamak çekilmez bir yük, senin ölümünden sonra babana zaten
kardeþinin umutlarýný parçalamýþsýn giderken
bizler mi?
hiç sorma, sakýn sorma
ölümün o acý, o buruk lezzetini tattýk seninle yeniden
ama taa derinden
ve tüm bunlardan sonra yatýrdýk seni
iki metrelik kupkuru topraða
senin öðrettiðin þekliyle
artýk onun kucaðýnda uyuyacaksýn ninniler duymadan
ayetlerle, dualarla gönderdik ebedi yolculuðuna
elbisen kar gibi beyaz, gönlün gibi ak
rabbine uçuyorsun, en sevdiðine; gözün aydýn
insan geldin dünyaya,
insan yaþadýn
ve þimdi hakikate gidiyorsun insan olarak
ne mutlu acý da olsa...
kavuþmak dileðiyle bir gün
rüzgarlý tepeden uðurlar olsun
mekanýn cennet, kabrin nur olsun.

AbsürdX

Sosyal Medyada Paylaşın: