BENİM BABAM

BENÝM BABAM


Bir duayendi bir âlim’di sanki
Sevgi dolu aþk dolu gibi
Herkesi sever herkesi sayardý
Ama ençok kendi sevilir ve sayýlýrdý

Akýllýydý hep dogru konuþurdu
Aklýný dogru yerde dogru zamanda kullanýrdý
Bizlere herþeyden önce insan olmayý ögretti
Ama çocuk yaþta yetimde býrakýp gitti

Kardeþim küçüktü anlamazdý
Ama babamý görünce sevinçten duramazdý
Ben yedi yaþýndaydým iyi hatýrlýyorum
Onun içinde babamý herþeyden çok seviyorum

Düþünürdü herþeyi vede çok þeyi
Düþünürdü bizi ve gelecegi
Yalan söylemez yanlýþ yapmazdý
Belkide bunun için çok seveni vardý

Böyle olsun istemezdi
Böyle bir sonu hiç düþünemezdi
Bize böyle bir acýyýda çektirmezdi
Babam olsaydý böyle olmazdý

Bir motoru vardý bizi gezdirir
Þiirleri vardý bizi düþündürür
Bizi bir sevmesi vardý hep güldürür
Acý bir sonu oldu bu bizi öldürür

Bizler ufaktýk sadece aðladýk
Hele kardeþim anlamadýgý halde aðladý
Tabiki annem onun içi içi yanýyordu
Aðlamaktan gözlerine kan oturmuþtu sanki

Ýnanmak çok zor böyle bir sona
Alýþmak çok zor senin yokluguna
Ýnan lanet ediyorum öldügün güne
Ýnan baba seni çok seviyorum diye

Haberi olmayan dostlarý sordugunda
Ýçim dügümlendi gözlerim doldu
Diyemedim onlara babam öldü diye
Ama onlar anladý gözleri iki çeþme

Yaþlý bir amca vardý cenazede þöyle dedi
Bir ATAM’a birde sana çok agladým evlat
Bu söz içime oturdu benim
Bu söz bana babamýn kim oldugunu ögretti

Babam diye degil bu sözler
Adam gibi adam oldugu için bu dizeler
Öldügüne kimse inanamadý
Öldügün gün inan bütün mahalle aðladý

Hüzünlü þarkýlar içime dokunur
Duygusal þirler kanýmý dondurur
Baba diyen birini görsem içim burkulur
Baba senin yoklugun inan ölümüm olur



(MERZÝFON 23,02,2005)

Veysel Çýrak


Sosyal Medyada Paylaşın: