KADER BEBEK...

Sabah ezaný okunuyordu günlerden cumaydý
Her zamanki gibi gözlerimi üfeledim yataðýmdan kalkarak
Evden çýktým camiye vardým hafif adýmlarla koþarak
Niyet ettim kollarýmý çemredim alelacele!
Elimi yýkayarak baþladým abdest almaya...
O sýrada baþladý bir bebek/ ýnga ýnga aðlamaya...!
Döndüm baktým bir bebek avluya býrakmýþlar yüreðim "cýz" dedi
Ýmam efendi yüzüne baktý tatlýmý tatlý hoþ bir "kýz" dedi
Nasýlda aðlýyordu zavallý bebek belliki akþamdan aç
Hadi karnýný doyurdun diyelim birde bakýma muhtaç
Yürekleri yýrtýyordu bebeðin aðlama sesi
Mahalleli baþýmýza toplandý/ nerde bu çocuðun hani ailesi ...?
Her zaman olduðu gibi her kafadan bir ses çýkýyor akýl veren çok
Birde söylenip durmazlar mý? problem var çözüm üreten yok
Karnýný doyurduk bebeðin / aðlamasý kesildi
Yüz elli beþi aradým birazdan polis geldi
Alýp götürdüler kimliðide yoktu garibin adýna "Kader" demiþler
Birkaç gün sonra duydum çocuk yuvasýna vermiþler
Ah bebeðim ahh...!
Nasýl bir vicdan seni kendi kaderine terketti
Avluya býraktý hemde arkasýna bakmadan gitti...
"Kader" bebek senin hiçbir günahýn yok sen oldukça masumsun
Seni avluya býrakan kokuþmuþ sevdalara yürekten lanet olsun!
Sosyal Medyada Paylaşın: