Biliyoruz ki zor, çok zordur
Ýnsanlarý sevindirmek,
Mutlu etmek, güldürmek…
Baþlarýnda bir çok sýkýntý,
Çözüm bekleyen sayýsýz dert,
Yazmaya kalksak bir sayfaya,
Almaz sayfalar, baþýndaki telaþý…
Ev derdi, evlilik derdi, iþ derdi
Bitmez ki yaþamýn, ekmek derdi.
Esnafýn, Ýþçinin, çiftçinin, memurun
Hele emeklilerin bitmeyen derdi!...
Nereye baksan, nereye el atsan,
Kimi dinlesen, kime sorsan,
Bir dokun, bin ah dinle…
Yüzler asýk, kaþlar çatýk,
Binbir düþünceyle, aklý karýþýk,
Mutlu etmeyi býrak,
Güldürmekten hemen vazgeç,
Hatrýný sorsan, küfür sayar belki,
Tebessüm ettirmek bile,
O kadar zor, o kadar zor ki !...
Baksana, þunun haline,
Ötesi, berisi yok !...
Aklýný yitirmiþ sanki.
Evinin yolunu, bulsa bari!...
12.07. 2004
Suat TUTAK