Dün gece rüyamda yavrumu gördüm
Yün çorap istedi, o sabah ördüm
Zarfa, Þýrnak yazýp, postaya verdim
Askerin anasý, erinmez imiþ.
Ýzinden dönerken gününü saymýþ
Az deðil uz deðil, tam ondört aymýþ
O gece görmedik, bir yýldýz kaymýþ
Yýldýz sahibine görünmez imiþ.
Tez geçti zaman, üç ay kalmýþtý
Kuþkunun yerini, umut almýþtý
Cansýz hayalim diye, bir resim salmýþtý
Belki de gidip de, gelinmez imiþ.
Soðukmuþ oralar, her taraf karmýþ
Daðlar amansýzmýþ, yollarý darmýþ
Bastýðý yerde de, bir mayýn varmýþ
Topraða basarken, bilinmez imiþ.
Al kanlarý beyaz kara dökülmüþ
Kolu kopmuþ yavrumun, topuk sökülmüþ
Duydum ki Mehmedim, ölürken gülmüþ
Hâlbuki ölürken, gülünmez imiþ.
Yanasý yanasý, ciðer yanasý
Yansa da aðlamaz, þehit anasý
Ananýn yaktýðý, asker kýnasý
Kýyamete kadar silinmez imiþ.
Yazan Þair: Ýsmail Büyükerol
Derleyen: Suat TUTAK
N O T: Bu þiir tüm ÞEHÝT ANNELERÝNE armaðan olarak, tüm askerlerimiz ve sevenleri için derlenip bu sayfaya konmuþtur. Þehitler bizim canýmýz, kanýmýz, namusumuz, kutsal emanetlerimizdir. Bu hep hatýrlanmalý, unutulmamalýdýr. Allah onlarýn sevgili, Niþanlý, eþ ve çocuklarýna ve ana-babasý ve de aile fertlerine Peygamber sabrý versin.