Güz Şiiri

I
Analarýn giyimi kuþamýdýr güz

II
Sevda koksa güleç rüzgar
Baðbozumunu hatýrlarým
Yangýndýr meneviþin güney üzümleri
Bir damla gözyaþý
Reçine kokar derisi

Güz hüzündür
Ölmektedir tanrýçanýn sevgilisi
Güz büyüdür
Aþklarýn temeli

Giremem derelere ölü yapraklardan
Ýçli þarkýlar söylerim
Serince ve yanýktýr güz armudu
Aylak uçar incir kuþlarý

Býrak küfeleri elveda çek
Yüreðimizi del’etsek ne
Ah kýramayýz kabuðunu üzümün
Gel baðda buluþalým
Koþalým daðlara koþalým

Ayrýlýk dörtlükleri okusun arpacýk
Sen sevdamýzdan konuþ
Görmezden gel doðan güneþi
Al giyinsin, güz kuþansýn
Çocukluðumun sevgilisi

III
Güz yeli savuruyor da eteðini
Ýç giysileriyle dolaþýyor pamuk tarlasý

Kýzlarýn dudak rengidir güz

Ergenlik çaðýdýr bu tarlalarda
Az aralasa göðüslerini
Çözülüp düþüyor gelinliði

Kapýþýyor kuþlar meneviþlerin
Kan kýrmýzý sutyenlerini
Üþür düþler dal arasýnda
Lekeli þalvarý mý unutkan kýzýn
Tarçýn renkli dere taþlarý

Kýzlarýn eksilen þeyleridir güz

Sosyal Medyada Paylaşın: