Her sabah Hayatýn alýþkanlýklarýna karþý durarak En yakýn ve uzak mesafeleri Birlikte tarayarak Baþlarýz güne
Aþk ve ölüm iki yanýmýzda durur birlikte ve iç içe yürürler hayatýn yokuþlarýnda Biri sonsuza kadar alýngan Diðeri cesur
Sen meydanlarda büyümüþ çocuk caddelerde ve sokaklarda her söze açýk Bir yapraktýn belki Esen rüzgarlarca kýmýldayan Hava kararýr ve gökyüzü Bütün yükünü boþaltýrken üstümüze Unutulmuþ bir zamandan Sesler ve sözler hatýrlatan ellerinle Dikkatli ve tedirgin basýyorsun hayatýn tuþlarýna
Sen hangi aþklarý içinde taþýdýn da Þimdi ölümün Yorgun tayýný gözlüyorsun
Kalabalýklardaydýn sen Dudaklarýnda Baþkalarý için Sana ait olmayan Tebessüm provalarý yaparken Ben seni Meydanlardan kitaplara çaðýrdým Antenler telefonlar zincirler tükenip biterken Toplu sesler çýkardým içimden Daðlarda yankýlandý Meydanlarda uðuldadý da Sen duymadýn
Sanki biz göçebeydik O insan bu insan Hepsinin içinden geçtik Duymadýlar
Þimdi bize sunulan yýrtýk resimler Ve parçalanmýþ binlerce hayat Çok alýngan bir çocuk oluyor gökyüzü Dokunsan aðlayacak Kadýnlarýn Bir mendilde kalýyor gözyaþlarý
Sokaklar Bizden daha özgür ve telaþlý Bense Her þeye raðmen Ve herkese aykýrý Ellerimde bir demet karanfil Yine sana geliyorum
Mustafa ÖZÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.