Gitmek mi zor? Kalmak mı zor?
Gittiðin yeri bilmiyorum, bu yüzden sadece “ GÝTTÝN” diyebiliyorum.
Sorumun cevabý “KALMAK ZOR” çýkýyor dudaklarýmdan
Arkandan baka kaldým sessiz çaresiz, sensiz yaþama hazýr deðildim ki
Kime güvenip býraktýn beni, benden sonra hayatýn zor demiþtin, gideceðini bilmiþ gibi,
Çocuklar, çocuklar ne diyebilirim ki, Keþke haklý çýkmasaydýn, ele gerek kalmadý.
Çok þeyler yaþadýk seninle, iyisiyle kötüsüyle, bu gidiþ niyeydi sevdiceðim
Aþkýn ve Sevginin en güzelini yaþadýk kýskandýrýrcasýna, dillerdeydi sevdamýz
Senin gözlerinde beni, benim gözlerimde seni görürlerdi
Þimdi gözlerimde siyah geceler, savuruyor þimdi sensizlik beni oradan oraya
Bilinmezlikler, ben bana ait deðilim artýk, kalbim affetmiyor seni…
Siyah geceler bakmayýn bana öyle, savruluyorum sonbahar yapraklarý gibi
Yaralarým kanýyor, duyuyor musun sesiz çýðlýklarýmý, kirpiklerimden süzülen yaþlarla
Yýllardýr, mevsimlere zeval olmaz cemalin nerde, nerdesiniz
Gündüzlerde kurumuþ bir gül, siyah geceler sýrdaþým, saatler, dakikalar
Ne bir ses geliyor ne bir nefes… Dokunmayýn, bana siyah geceler
Tutundum ýþýksýz karanlýklara, elemler giriyor rüyalarýma
Turnalarla sýrdaþ oldum selamýn nerde, hani siyah ebruli güllerin nerde?
Dün gitmiþsin gibi içimin acýsý… Neden… NEDEN… ?
Sorular beynimi zorluyor, isyan etmiyorum, öfkemi kamçýlýyorum
Cevapsýz sorular, sensiz yapayalnýz, bu bir dayanýklýlýk imtihanýmý?
“Neden” imtihan ediliyorum, yeterince sýnanmadým mý?
Acýlar doluyor hülyalarýma… Keder gam, sevginizden yoksunum “Nerdesiniz”
Ah Annem, keþke sen olsaydýn yanýmda, öyle hasretim ki sana da
Yarýþ mý ettiniz? Gitmek için, ben iyi bir evlat, iyi bir eþ olmadým mý?
Neden bu imtihan koca dünyada yapayalnýz býrakýp gitmek varmýydý?
Hani söz vermiþtin birlikte çýkacaktýk o yolculuða, seni býrakmam geride diyordun!
“Bir kurþun sana, Bir kurþun bana demiþtin ”Seninle gelmeyeceðimi mi sandýn?
“YALANCI” demek senelerce Yalan söyledin bana, tutmadýn sözünü “NEDEN”?
Sana çok kýzgýným çoook. Ne haldeyim bunca yýl sensiz, sizsiz
Ne haldeyim, bu gün yine hüzündeyim, efkârdayým, fýrtýnalar kopuyor içimde
Özlem tek yönlü bir yol iþte gidip de dönmeyen.
Yokluðunuz içimi acýtýyor bu acýya dayanmamý nasýl beklersiniz
Alýþamadým yokluðunuza, Biriniz geri gelin ne olur!
Tutun elimi, tükeniyorum, yitiyorum duyun sessiz feryatlarýmý…
Yalnýzlýk girdabýndayým, ah siyah geceler ah, hazýrým artýk yolculuða
Anne karnýndaki cenine dönüp hiç var olmamýþçasýna yitip gitmeðe
Keþke, bir gidebilsem kaybolsam, yok olsam sessiz sedasýz…
Kavuþsam Aþkýma ve Anneme…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.