iþte o vakitlerdeyiz sen baþka kollarda ben yalnýz ayrýyýz
hani hatýrlarmýsýn bilmem bir küçük ev vardý kapýlarý mavi perdeleri kapalý sert rutubet kokusu iþlerdi genzimize sen üþürdün ben kuytularýnda kaybolurdum avuçlarýnýn yanardýk nasýl oldu bilmiyorum nasýl oldu da ayrýldýk!
bilir misin o küçük evi hani sen kokan gelip gideni olmayan ev dýþarýda hep yaðmur yaðardý hani þip þip durmadan sessizliðimize ortak düþlerimiz vardý gemi yapýp yüzdürdüðümüz hayallerimiz ve gözlerin vardý ümitsizliði bertaraf eden hýh þimdi ne bakýþlarýn var üzerimde gezinen ne dudaklarýn var ýslak ellerin üþür mü yine ve yine annen arar durur mu merakýndan hep öyle olmaz mý ayrýlýklar sen daha iyisine layýksýnla biten sözlerin ardýndan ben daha ne hüsranlara layýðým artýk nasýl oldu bilmiyorum nasýl oldu da ayrýldýk!
iþte o vakitlerdeyiz sen baþka kollarda ben yalnýz ayrýyýz...
Ýlyas YAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlyas Yağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.