içli bir musiki týnýsnda zikreder firarým. sesime eþlik eden nefesime buseler konar sesizce. ben dolmamýþ bir kýrgün hesabýný kýrarým dizlerimde. kýrýþýmda kýrýlýr dizlerim. yalvarmaya meylederken lisaným ellerim düþer kucaðýma. beþer aþka meyledip bükülen dudaklarým aþkýn sahibine yalvaramaz vuslat için. boþ bir salývermiþliktir bakýþlarým. aðlamalarým içimde huzmelendiðinden beri geride kalan bir anýnýn sakiliði eþliðinde yudumlarým "zaten"leri. yine de vazgeçemem bu teselli harf kümesinden: "zaten"... bir yerlerde hala çýnlar mý sesim? duyar mýsýn beni umulmazlarda? için sýzlar mý her sessizlikte? yankýllarda döner misin ben dediðim sana? sahi hiç bulabildin mi beni? ya da boþver ey sevgili ZATEN varolmayý ne zaman becerebilmiþtik ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen eroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.