Fitnat Hanım-4

Lodos yemiþ denizler misali,
Kabardý yüreði yalnýz gecelerde.
Düþleri ovadaki eðlencede,
Fikri o levent boyluda kaldý.
Uykunun gözlerine hain olduðu,
Yýllardýr paylaþýlmamýþ yataðýnda,
Ve her uzun gecede,
Tatlýcak bir loþluða düþüverdi.
*
Tütün kokulu nefesini duyunca,
Vurgun yedi yeniden.
Bir köþe baþýnda,
Göz göze gelince aniden,
Dipsiz bir boþluða düþüverdi.
*
Titredi yüreði;
Sanki avuç içinde bir serçe kanadý.
Yalandý, nefes alýþýndan gayrisi yalan,
Ne duydu ne anladý…
Aklýnda o evin tarifi kalan,
Gölgelerin erken bastýðý,
Dere kenarýnda,
Gönlünce bir saray bulmuþluða düþüverdi.
*
Yaþamak üzere,
Gecikmiþ bir baharý yeni baþtan;
Düþtü o akþamüstü kollarýna,
Ürkek yaðmur damlalarý gibi.
Saatler ve gece boyu,
Tutsak parmaklarý ellerine.
Koynunda, ýlýk bir seherden,
Kuþluða düþüverdi.
*
Sevinç soludu,
Balkan çayý kokan dudaklarýndan,
Dökülürken en mutlu sözler.
Bir tatlý rüyadan uyanmadan,
Eksilmeden tebessüm, viþne alý yanaklarýndan,
Bir uçarý hoþluða düþüverdi.
*
Yaþanacak her ne varsa,
Yaþadý aþktan yana.
On sekizlik âþýklar gibi,
Ayýlýnmaz bir sarhoþluða düþüverdi.


Sosyal Medyada Paylaşın: