Ve gözlerimde güneþ battý ayazlý bir günün ertesinde Öyle alelade öyle sýradandý ki O kadar aðýr ve bir o kadar da hazindi ki….
Bir ölüm sinsiliðinde bastý karabasanlar Bir ölüm ‘ansýz’lýðýnda kendini alýp gitti hayatlar
Hiçbir zaman bir cümlenin öðesi olamadým Ne bir duvarýn taþý olabildim Ne de bir baltanýn sapý!…
Faili meçhul bir hayat olmanýn arifesindeyim
Cebimde üç beþ ‘an’kýrýntýsý Mürekkebi damlayan kýrýk bir kalemin avuçlarýmda kaný Bozuk bir plak gibi dün’ler kulaðýmda Harfleri, heceleri, kelimeleri birbirine karýþmýþ yaþantýlar çýð misali abanmakta
Yer kýrýk ,gök yýkýk Bildiðim tüm hayatlar darma daðýnýk Bir ölüm sinsiliðinde bastý karabasanlar Ne bir duvarýn taþý olabildim ne de bir cümlenin öðesi