Soylu bir ölüm gibi kapýndayým iþte
Evrim geçirdikçe
Kuruyan bir dalýn içinde kalan son hücre
Ve ödedikçe
Kefaretini insan kimliðimde
Dul avrat gibi dile dolanýrken
Merhametsizliðin
Yari çýplak ortada kalmýþlýðý
Elleri yok ki kör karanlýðýn
Üryan düþleri
Yalansýz ve özgürce
Salýversin ...
Ýmgelerin döllenirken
Fahiþe kalemlerin
Sivri ucunda
Acýrken, hoyrat dudaklarda aþk
Sendelerken
Matruþka acýlarýn
Ölüm yataðýnda,
son senfonisini yazdýk seninle
Her sözcük
Basit bir kýrbacýn can yakan sesiydi
Döngüselliðinde çýðlýklarýn
Dönüþümsüz tohumlardý
Ýçime attýðýn
Bir madeni týngýrtýnýn sesinde
Hayatsýzlýktý...
Simdi sývýþmak zamanýdýr sevgilim…
Defne yapraklarý ört üzerime
Kokusu yayýlsýn
Yüreðine,
Gözyaþýna dem düþerken
Asil di sevdam de
Nabýz atýþlarým sana miras kalsýn
Gözlerinin
Ýçimdeki can karasý kimliðinde...
YILDIZ