Üşür çocuklarım...

Karý düþmüþtür zemherinin,
Tepelerine daðlarýmýn.
Artýk tezek kokulu odalarda oyunlarý
baþlamýþtýr çocuklarýn..
Sabah sis açýlýþlý kýzaklar dökülmekte yollara,
çorapsýz potinlerde karlar erimekte..
soðuklar býçak kesmekte tenlerde.
Oyun tadýnda üþür çucuklarým..
Titrek eller avuçlarda ýsýnýr..
paltosuz bedenleri kaplar çiy,
kýraðýna düþer boðuk sesler..

Ruhum buzullar kovuðunda,
ateþ gölgesinde bedenleri sarýlmýþ
çocuklarýmýn..
onlar üþür ben üþürüm þiirimde..
cümlelerim donar,
kelimelerim kurur..
harflerim buz tabutunda..
ve ölmüþtür üþür dediðim çocuklarým.




10/11/2008 feridizm

Sosyal Medyada Paylaşın: