Öyle mahzun oluyor ki insan sevdiðini görünce… Hüzün kaplýyor hep yüreðimi; Tarif edilmez biri sýzý Davetsiz misafir aðýrlama çaresizliðinde býrakýyor beni. Ýnce dantel gibi iþliyor feleðin küçük kýzý, Çeyizini kalbime. Her iðnesi kanadýndan bir tüy koparýyor umut güvercinim Sosyal Medyada Paylaşın:
KARLIEFE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.