AYAZ VURMUŞ DÜŞLER

Kar borandý duman daðdý gençliðin,
Bir Leyla’ya gönül yoktu zamanýn…
Kör mevsimdi vahþet saðdý dinçliðin,
Karayelde uçtu düþün harmanýn…

Yâr yerine güneþ yazdýn afiþe,
Cellât koydu kurban diye her fiþe,
Zindan okul taþ çýkarttýn derviþe,
Yýllar geçti çengelinde fermanýn…

Yalýnayak korda çektin halayý,
Her dem olmaz düþler gönlün kalayý,
Bak tarumar baþýbozuk alayý,
Yarýnlarla avunmaktýr dermanýn…

Dört duvarda nakýþladýn fezayý,
Annen çekti her görüþte ezayý,
Yokluk zordu baban aldý cezayý,
Dert doladý yýllar yýlý kirmanýn…

Cantekin der; gönül ezik bir lale,
Gece gündüz ömür oldu meþale,
Nankör bilmez sevgi olsa þelale,
Kara toprak tek huzurlu limanýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: