SANRI

SANRI

Sen giderken koptu büyük kýyamet,
Ardýndan üflendi sur sanýyordum.
Meðerse sendeymiþ bütün keramet,
Senden önce aþký sýr sanýyordum.

Kalbinden tatmýþým emsalsiz aþký
Divane gönlümden olmasýn kuþku.
Tarif et dediler cennetten köþkü,
Kalbine girdiðim yer sanýyordum.

Dilinden dökülen hüzzamda fasýl,
Þarkýda makamdýn güftede usul.
Karanlýk dünyamdan hayalin mesul,
Seni gören gözüm kör sanýyordum.

Nedamet duymadým, haklý benim de,
Vurdun aþk mührünü izi tenimde.
Bilsem ki günahmýþ aþkýn dinimde,
Yine de tövbesi var sanýyordum.

Bakýþýn kurþundu içimden geçti,
Süresiz sevgime kaç ömür biçti.
Bu gönlüm yine de hep seni seçti,
Ben seni dünyada bir sanýyordum.

Ömrümü haczettin kýzmadým sana,
Ýstersen ayýpla istersen kýna.
Seninle yaþamak lütufmuþ bana,
Aldýðým her nefes kâr sanýyordum

Aþkýn gururunu yener mi bilmem,
Taþ kalbin sevmeyi dener mi bilmem.
Sensiz nefes almak hüner mi bilmem,
Ölmeyi sevmekten zor sanýyordum

Þiir : Ramazan SAÐDIÇ
Düzenleme : Ahmet ÇABUK
10/12/2023

Sosyal Medyada Paylaşın: