Sarýp sarmalar beni aðustos yaðmurlarý Yok belleyemedim hayasýz insanlarý Bulsam mesut dolu yaþamý ne ala Hayatsa suskun bana karþý hala
Gönül ister ki kurtulsun bu esaretten Usanmasýn kendiyle cebelleþmekten Ebediyen korkmamak lazým ki ecelden Sual olunmasýn heybetimizden
Hayat,yaþamakla yaþamamak fasýlasýnda, temeli duygularýmýza dayanan,hatalarla dolu baþarýlarla dolup taþan, güzellikleriye çirkinlikleriyle güldüren aðlatan, kimse fark etmese de geçici olan, buðulanmýþ bir pencereden farksýzdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYLOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.