KIYAMETTEN AZ ÖNCE ...

Gecenin en dibi, uykular derin
Ölüm taþtý birden dibinden yerin
Gürledi gök gibi yarýldý zemin
Duyduðum bu sesler sûr sesi midir?

Güzel yurdum bugün mahþer yeridir.
Yelde çarþaf gibi çýrpýldý daðlar,
Her köþede bir feryat, yürekler daðlar!
Ýmdat, çýðlýk, dua, ölüler, saðlar...

Arzýn öfkesiyle silindi þehir,
Enkazlar altýnda binlerce esir...
Bir lahzada ömür tükendi sandým,
Ellerim üþüdü, ciðerden yandým,

Yetiþin ne olur, kavruldum, dondum!
Zemheri mi çöktü,ayaz mý kýþ mý?
Nasibim kolon mu, kiriþ mi , taþ mý?
Baba, beton, soðuk, uzanmýþ bir el...

Cansýz fotoðrafta capcanlý ecel!
Sözler kifayetsiz, vefa ne güzel!
Dimaða kazýndý keder portresi,
Öksüz kaldý artýk vuslat cemresi...

Gidene bin rahmet, kalan ne olsun?
Tek canýný cansýz alan ne olsun?
Bunca ömre bedel, çalan ne olsun?
Soy kurutan soysuz cezasýný çekmeli!

Kalanlar, üstüne beton dökmeli!
Dakika yýl oldu, bir devir göçtü,
Kundakta bebeler kuþ oldu uçtu!
Dede, evlat, torun; tüm nesli biçti!
Bir kabûs olsa da uyansak keþke,
Unutmanýn yolu var mýdýr baþka?
Sosyal Medyada Paylaşın: